Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Ενδύματα τριών αιώνων

«O άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που με τη δική του απόφαση μπορεί να αλλάξει την όψη του. Μερικά ερωτήματα όπως γιατί ντύθηκε ο άνθρωπος, πότε έγινε αυτό, τι ρόλο έπαιξε η αιδώς, ο τονισμός της σεξουαλικότητας, ο στολισμός, η προστασία είναι θέματα με ανεξάντλητο προβληματισμό». Με αυτήν τη σκέψη η πρόεδρος του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος Ιωάννα Παπαντωνίου σφραγίζει ένα μεγάλο όραμα: τη δημιουργία ενός Μουσείου Πολιτισμού του Ενδύματος. Το οποίο αναζητώντας τον δικό του χώρο δίνει από σήμερα πρόγευση των συλλογών του στους επισκέπτες του Μουσείου Μπενάκη, με περιεχόμενο τους μικρούς θησαυρούς- αντικείμενα και τη συλλογή ενδυμάτων από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα που ανήκουν στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα.
Και μαζί με αριστουργήματα από την υψηλή ραπτική των Γάλλων και των Ιταλών μετρ και των Ελλήνων δημιουργών βάζει τη «μαγιά» για ένα μουσείοερευνητικό κέντρο, το οποίο θα παρουσιάζει την ιστορία της μόδας. Και μέσα από τους πειραματισμούς για τα υφάσματα, την ανάλυση των πατρόν, τη διοργάνωση συνεδρίων, επιδείξεων συλλογών νέων σχεδιαστών φιλοδοξεί να δημιουργηθεί ένα βήμα για ανθρώπους με προσωπικότητα και σχεδιαστική φαντασία κατά τα πρότυπα ανάλογων οργανισμών και επιχειρήσεων του εξωτερικού.
Η έκθεση «Ενδύεσθαι. Για ένα Μουσείο Πολιτισμού του Ενδύματος» θα φιλοξενηθεί δύο μήνες στο Μουσείο Μπενάκη. Είναι μία παρέλαση λαμπερών ονομάτων της γαλλικής ραπτικής όπως Ντιορ, Σανέλ, Λανβέν, Πολ Πουαρέ, Τζον Γκαλιάνο και Ελλήνων σχεδιαστών που έχουν αφήσει το στίγμα τους και στο εξωτερικό. Από τους παλιούς Γιάννη Ευαγγελίδη, Ζαν Ντεσέ, Τζέιμς Γαλανός, Τζορτζ Σταυρόπουλος, Γιάννη Τσεκλένη έως τη σύγχρονη Σοφία Κοκοσαλάκη.
Ανάμεσά τους και τα ενδύματα της βικτωριανής εποχής, τα κρινολίνα και οι κορσέδες του 18ου αιώνα, τα μωρουδιακά, τα ιερατικά άμφια, οι στολές εργασίας. Σύμφωνα με το σκεπτικό της συλλέκτριας «σημασία έχει να συγκεντρώνουμε τα πάντα για να δείξουμε τη σχέση του ανθρώπου με το σώμα και την εικόνα του. Ξεκινάμε από τη σωματογραφία των πρωτόγονων κοινωνιών, από το πώς έβαφαν και στόλιζαν το σώμα τους για να χαθεί μέσα στο περιβάλλον και να προστατευθεί από τους εχθρούς του.
Καταλήγουμε στη σύγχρονη μόδα του τατουάζ ή στο προσωπικό στυλ που καθένας δημιουργεί και προσπαθεί να ξεχωρίσει ».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...