Πάρη Ράπτη: «Δεν χρειάστηκε έως τώρα να αλλάξω κάτι»
Η Παρή Ράπτη είναι επιτυχημένη ενδοκρινολόγος, οπαδός της «διά βίου μάθησης», αφού τώρα σπουδάζει μαζί με τον σύζυγό της, τον γνωστό πλαστικό χειρουργό Γιάννη Λύρα, κοινωνιολογία. Με τον Γιάννη γνωρίστηκαν πριν από είκοσι χρόνια εντελώς τυχαία. Τους ένωσε το πεπρωμένο μας λέει. «Μου κίνησε το ενδιαφέρον το ότι του άρεσε να φεύγει τόσο μακριά, για παράδειγμα στη Βραζιλία, για να κάνει διάφορα πράγματα. Το γεγονός δε ότι μιλούσε έξι γλώσσες με έκανε να τον θαυμάζω. Αυτό ήταν και ένα από τα κίνητρα του ενδιαφέροντός μου, διότι θεωρώ ότι οι άνθρωποι που προσπαθούν, έχουν αντοχές και γνώσεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό ήταν το βασικό κριτήριο, πέρα από το ότι ήταν πολύ εμφανίσιμος».
- Ποια γυναικεία φιγούρα αρέσει στον Γιάννη Λύρα;Του αρέσουν οι καμπύλες. Δεν τον ενδιαφέρουν οι ίσιες γραμμές. Θεωρεί ότι το αταβιστικό ένστικτο για τη γυναίκα είναι να έχει καμπύλες και για τον άνδρα να είναι ρωμαλέος. Ο Γιάννης έχει μεσογειακό ταμπεραμέντο αλλά κυρίως latin στοιχεία στην αισθητική του.
- Πώς είναι η ζωή σας μαζί του; Κάνετε πράγματα μαζί; Πώς συνδέονται η ενδοκρινολογία με την πλαστική χειρουργική;Συζητάμε πάρα πολύ και πολλά πράγματα και αυτά που αφορούν τη δουλειά μας. Εγώ για πάρα πολλά χρόνια παρενέβαινα στη δουλειά του υπό την έννοια ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου σύζυγο πλαστικού. Δεν είμαι η σύζυγος που γνώρισε έναν γνωστό πλαστικό χειρουργό και τον παντρεύτηκε γιατί εντυπωσιάστηκε, ενθουσιάστηκε από την καριέρα του. Δεν υπήρξε κάτι τέτοιο ούτε τότε ούτε τώρα. Γνωριστήκαμε, μεγαλώσαμε και προχωρήσαμε στην κυριολεξία μαζί, ο καθένας με την ειδικότητά του.
- Η άποψή σας για την ομορφιά ταυτίζεται με τη δική του;Πιστεύω πως ναι. Υστερα από είκοσι χρόνια συνεργασίας και κοινής ζωής στον πυρήνα του τι σημαίνει ομορφιά έχουμε την ίδια άποψη. Στο περίβλημα έχουμε διαφορετική.
- Τι σημαίνει για σας ομορφιά τελικά;Για μένα γονιδιακά είναι κατοχυρωμένο το τι είναι ωραίο και το τι είναι άσχημο. Το ωραίο είναι αυτό που όταν το δούμε ανεξαρτήτως αν είναι αρμονικό ή όχι μας κάνει να νιώθουμε καλά είτε είναι άνθρωπος είτε αντικείμενο. Κάποτε οι γυναίκες, για παράδειγμα, θεωρούσαν ωραίο ένα σημαδεμένο ανδρικό πρόσωπο, γιατί αυτό συμβόλιζε ότι αυτός ο άνδρας είναι διεκδικητής, βγάζει κάτι ρωμαλέο, έχει μπει σε μια διαδικασία κόντρας και έντασης. Το ωραίο σου δίνει πάντα πολλά πράγματα.
- Είκοσι χρόνια μαζί δεν είναι πολλά; Αυτό είναι επιτυχία. Τον θαυμάζετε, τον αγαπάτε με την ίδια θέρμη; Τον ζηλεύετε;Πάντα λειτουργούσαμε ισότιμα. Από την πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα οι ρόλοι μας ήταν απολύτως ισότιμοι. Πέρα από αυτό δεν μπορούσαμε να λειτουργήσουμε. Ο Γιάννης κατάλαβε από την αρχή ότι είμαι ένας άνθρωπος που βαριέται, πλήττει πολύ εύκολα. Ετσι δεν έχανε ευκαιρία να μου προτείνει νέα πράγματα και ασχολίες. Πάντα μου έβαζε θέματα. Αυτό το συνεχές ενδιαφέρον από έναν άνθρωπο που έχει πάρα πολλά όνειρα και πάρα πολλούς στόχους σε κάνει να βάζεις και εσύ ίδιους στόχους. Αυτό είναι που έχει κάνει εμένα και τον Γιάννη να λειτουργούμε σε ψυχικό επίπεδο σαν παιδιά. Θεωρώ ότι δεν με έχει προδώσει. Παρ’ ότι βλέπω ότι οι γυναίκες εκφράζουν τον απόλυτο θαυμασμό απέναντί του. Σας εξομολογούμε ότι το πρώτο εξάμηνο που παντρευτήκαμε ζήλευα. Γιατί δεν κατανοούσα τη διαφορετική προσέγγιση των ασθενών του που ήταν υγιείς με τις δικές μου που είχαν κάποιο πρόβλημα προς επίλυση άλλου τύπου. Σκέφθηκα ότι δεν βγαίνει μια ζωή με το να στενοχωριέσαι για κάτι τέτοιο και είπα ότι το κόβεις τώρα, μα τώρα όμως! Δεν μου έδωσε όμως ποτέ κανένα δικαίωμα ή το παραμικρό περιθώριο να νιώσω προδομένη. Του είχα πει άλλωστε να μη με φέρει ποτέ αντιμέτωπη με τον εαυτό μου. Και το τήρησε. Ανέχομαι τα πάντα στη ζωή εκτός από το πλήγμα σε αξιοπρέπεια.
- Εχετε εμπιστευθεί τα χέρια του για να διορθώσετε εσείς κάτι επάνω σας;Τον εμπιστεύομαι απόλυτα αλλά δεν έχω κάνει μέχρι τώρα κάτι. Είναι και απορία δική μου, ξέρετε. Αλλά μπορώ να το εξηγήσω εν μέρει. Κάτι η δουλειά που μας απορρόφησε, κάτι που δεν ήταν μόνιμη σκέψη μου όλα αυτά τα χρόνια ο εαυτός μου αλλά το πόσο θα ήταν ευχαριστημένοι οι ασθενείς, έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου μια τέτοια απόφαση. Αλλά τώρα που βλέπω τις φίλες μου να έχουν κάνει πράγματα για εκείνες, που έχουν φροντίσει να λειτουργήσουν πιο γρήγορα τις απολαμβάνω και πιστεύω πως ήρθε και για μένα ο καιρός να αλλάξω πράγματα επάνω μου και θα το κάνω σύντομα. Τώρα θεωρώ ότι είναι επιβεβλημένο να γυρίσω λίγο στα παλιά. Να θυμηθώ λίγο την παλιά Παρή. Ο Γιάννης μου λέει συνέχεια ότι από παιδί είμαι πάντα ίδια. Δεν αλλάζω χτένισμα, δεν αλλάζω στιλ, πάω, να σκεφθείτε, σπάνια στο κομμωτήριο. Ομως ήμουν και είμαι πλήρης, δεν χρειάστηκε έως τώρα να αλλάξω κάτι.
- Μήπως τελικά δεν είστε και πολύ άνθρωπος του καθρέφτη;Τον καθρέφτη πρέπει να τον κοιτάμε αλλά είναι απαραίτητο και υποχρεωτικό να κοιτάμε πρώτα το κάτι άλλο. Το να είμαστε ικανοποιημένες με τον εαυτό μας.
- Φαίνεται ότι είσαστε σίγουρη ότι αρέσετε στον Γιάννη. Υπάρχουν όμως γυναίκες που νομίζουν ότι δεν αρέσουν. Τι τις συμβουλεύετε;Αν αρέσεις στον άλλο μόνο για την εμφάνισή σου, θα βρεθεί δίπλα κάτι πιο ωραίο από εσένα. Αυτό είναι δεδομένο. Αρα, για να αρέσεις πρέπει να δώσεις κομμάτι του εαυτού σου. Να συμμετέχεις και να συμπορεύεσαι, να νιώθει ο άνθρωπός σου ότι είσαι μια σταθερά. Διότι, αν θα μπεις στη διαδικασία ότι πρέπει να γίνω πιο ωραία από τις άλλες για να αρέσω, αυτό δεν θα επιτευχθεί ποτέ!
Αθηνά Αγγελίδου - Σκούρα: «Θα του εμπιστευόμουν το πρόσωπό μου»
Η Αθηνά Αγγελίδου είναι ιατρός πνευμονολόγος, αν. διευθύντρια του ΝΝΘA και σύζυγος του ρινοπλαστικού Αθανάσιου Σκούρα. Η κ. Αγγελίδου στο ερώτημά μας «ό,τι δεν φτιάχνει ο Θεός, το φτιάχνει ο πλαστικός χειρουργός;» απαντά:
«Ο Βολταίρος έλεγε ότι το μυστικό της τέχνης είναι να διορθώνει τη Φύση. Ο Αμερικανός δάσκαλος του Θανάση Σκούρα Ted Cook, όταν του χάριζε ένα βιβλίο του έγραψε στην αφιέρωση: “Θα χαίρομαι να παρακολουθώ την πορεία σου καθώς θα βλέπω έναν γλύπτη της μύτης να εξελίσσεται”. Πράγματι, σαν ρινοχειρουργός είναι ένα είδος καλλιτέχνη με μία ιδιαίτερη αίσθηση της αρμονίας. Γνωρίζει όμως βαθιά ότι το αντικείμενό του δεν είναι πέτρα ή μέταλλο ή καμβάς, αλλά ζωντανός ιστός που πρέπει να τον σέβεται. Αυτή είναι η μεγάλη αρχή στη δουλειά του που τον οδήγησε στην τελειότητα, ώστε δικαίως να τον αποκαλούν “μάγο της ρινοπλαστικής”».
Οσον αφορά τη ζωή της μαζί του η κ. Αγγελίδου μας λέει: «Είναι μία κοινή πορεία που ξεκίνησε πριν από 37 χρόνια, στις πρώτες ημέρες της φοιτητικής μας ζωής στην Ιατρική Σχολή. Από τότε μαζί ονειρευόμαστε, προγραμματίζουμε, αγωνιζόμαστε, δημιουργούμε. Η δουλειά είναι τρόπος ζωής, είναι απόλαυση, είναι χαρά. Ζούμε μια ζωή που τη χαρακτηρίζουν βαθιά αγάπη, σεβασμός στην προσωπικότητα και στις επιδιώξεις του άλλου. Στηρίζουμε, ενθαρρύνουμε, εμπνέουμε ο ένας τον άλλον σε κάθε βήμα δημιουργίας. Η ολοκλήρωση αυτής της κοινής ζωής είναι δύο υπέροχα παιδιά, ο Γιώργος, που ακολούθησε την πλαστική χειρουργική, και η Ελενα, πτυχιούχος της Σχολής Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Υγείας. Ο πατέρας τους είναι ο άνθρωπος που τους διδάσκει με τη ζωή και το παράδειγμά του. Είναι ένας άνθρωπος ρομαντικός, πιστός στις ιδέες και στα ιδανικά του, που θα στηρίξει και δεν θα προδώσει ποτέ την οικογένειά του, τους φίλους, τους συνεργάτες. Αλλά κι εκείνος που έχει δώσει πνοή και ευτυχία σε χιλιάδες ανθρώπων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που έρχονται να χειρουργηθούν από τον “Ελληνα γιατρό”».
Στην ερώτησή μας αν έχει επιχειρήσει να κάνει κάποια αλλαγή επάνω της, η κ. Αγγελίδου δηλώνει πως θα εμπιστευόταν οπωσδήποτε στα χέρια του το πρόσωπό της.
Μαρία Ιωαννίδου: «Υστερα από κάθε επέμβαση προστίθεται ακόμα λίγη δόση θαυμασμού...»
«Οι πλαστικοί χειρουργοί έχουν επενδύσει ατελείωτες ώρες σκληρής προσπάθειας μέχρι να πάρουν την ειδικότητά τους και εξακολουθούν να δαπανούν αρκετό χρόνο στη μετεκπαίδευσή τους. Οι συνθήκες εργασίας τους περιέχουν πολλές ώρες ορθοστασίας και ιδιαίτερης προσήλωσης. Επιπλέον, το ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούνται δεν συγχωρεί λάθη. Αυτό τους καθιστά τελειομανείς στη δουλειά τους και απαιτητικούς από τους γύρω τους. Κατά τα άλλα, όπως όλοι μας, έχουν και αυτοί τα ιδιαίτερα προτερήματα και τις αδυναμίες τους» μας είπε η Μαρία Ιωαννίδου, σύζυγος του πλαστικού χειρουργού Σπύρου Ιωαννίδη.
Λέει ακόμα ότι ο Σπύρος Ιωαννίδης δεν διαφέρει και πολύ από τους άλλους πλαστικούς ως άνθρωπος, αφού είναι «τελειομανής και δεν ηρεμεί μέχρι την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος. Με τα χρόνια, η εμπειρία που αποκτούν αυξάνει την αυτοπεποίθησή τους και μειώνει, ώς έναν βαθμό, αυτές τις αγωνίες τους».
- Πώς γνωριστήκατε;Μου τον σύστησε ο παγκοσμίου φήμης Γάλλος πλαστικός Yves Gerard Illouz. Είχα απευθυνθεί σ' αυτόν όταν διάβασα για τη μέθοδο της λιποαναρρόφησης που είχε εφεύρει. Με παρέπεμψε στον Σπύρο γράφοντάς μου «Γιατί δεν απευθύνεσαι σ' αυτόν; Είναι πολύ καταρτισμένος και εφαρμόζει ήδη τη μέθοδο στην Ελλάδα».
- Πώς είναι η ζωή μαζί του;Οπως όλα τα ζευγάρια, μοιραζόμαστε καλές και όχι τόσο καλές στιγμές. Η σωματική αλλά και η ψυχική ισορροπία είναι, πιστεύω, ιδιαίτερα σημαντική σε έναν πλαστικό χειρουργό. Προσπαθώ να μην τον «φορτώνω» με άνευ ουσίας θέματα. Εξυπακούεται ότι οι βραδινές έξοδοι περιορίζονται στο ελάχιστο, για να είναι ξεκούραστος και διαυγής στο χειρουργείο.
- Πόσο ζηλεύετε;Δεν ζηλεύω. Η εμπιστοσύνη που έχουμε ο ένας στον άλλον είναι απόλυτη. Γνωριστήκαμε, αγαπηθήκαμε, αποφασίσαμε να κάνουμε οικογένεια, όταν και οι δύο ήμασταν σε ώριμη ηλικία και συνειδητοποιημένοι. Ξέραμε τι ακριβώς περιμέναμε από τον σύντροφό μας. Δεν θα διακινδυνεύαμε λοιπόν αυτήν την ωραία σχέση με τίποτα.
- Πόσο χαίρεστε που ο άνδρας σας γίνεται μικρός «θεός» για τις γυναίκες; Δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «θεός». Είναι επαγγελματίας που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του όσο το δυνατόν καλύτερα. Ως πλαστικός χειρουργός είναι βέβαια ιδιαίτερα προικισμένο άτομο. Μην ξεχνάτε ότι στην ειδικότητά τους συνδυάζεται η επιστήμη με την τέχνη. Χαίρομαι όμως αφάνταστα, όταν μοιράζομαι με άλλες γυναίκες τη χαρά τους από το αποτέλεσμα μιας επιτυχημένης επέμβασης.
- Εχετε επιχειρήσει η ίδια κάποια αλλαγή στο πρόσωπο ή το σώμα σας από τα χέρια του αγαπημένου σας;Μετά τη λιποαναρρόφηση, ακολούθησε η ρινοπλαστική με την προτροπή αυτήν τη φορά του Σπύρου. Στα 56 μου χρόνια (σήμερα είμαι 61) ο Σπύρος «ενέδωσε» τελικά σε μία ακόμα επιθυμία μου και έκανα face-lift. Την εμπειρία μου αυτή κατέγραψα όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα στο «Χρονικό ενός lifting» προκειμένου να ενημερώνονται όσες επιθυμούν να χειρουργηθούν.
- Ποια ήταν τα συναισθήματά σας πριν και μετά;Υστερα από κάθε επέμβαση προστίθεται ακόμα λίγη δόση θαυμασμού.
ΣΟΦΙΑ ΔΙΓΕΝΗ - ΚΟΛΙΟΤΑΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου